Na een lange vlucht, busreis en boottoch ligt het tropisch eiland Ko Samet aan onze voeten.
Midden in het toeristisch hoogseizoen lopen we tussen de Russen, Engelsen en Fransen. Het strand is afgeladen en vol entertainment.
Na de heerlijke stamppotten thuis, kunnen we hier ook wel wennen aan dit als ontbijt, lunch en diner!
Met als toetje een crepe met banaan en nutella.
Wat ook nog eens sunset-beach blijkt zijn.
We komen langzaam een beetje bij van de drukke decembermaand.
Met veel scooters en Russen in kleine zwembroekjes (nu even niet op de foto)
Ons onderkomen voor de laatste nacht op Ko Samet.
Van binnen net zo schatttig als van buiten.
Vanaf Ko Samet gaan we met een kleurige ferry terug naar het vaste land, terug naar Bangkok.
In bangkok hebben we de tempels bezocht van Wat Pho, het huis van de reclining Buddha.
Het verkeer in Bangkok is onbeschrijfelijk. Overal hoor en zie je bussen, auto’s, scooters en tuk-tuks. Iedereen in het verkeer is min of meer gemaskerd tegen de smog. En je moet rennen voor je leven om over te steken.
We slapen in guesthouse The Flapping Duck wat gerund wordt door de Engelse Lauren en haar Thaise vriend. Alleen de inrichting van de ‘lobby’ is al geweldig!
Met de waterbus zijn we naar Chinatown gegaan: de geur is iedere meter anders. De allerkleinste straatjes blijken de locaties te zijn van groothandels van tassen, hoedjes en slippers. De kleine winkeltjes liggen tot het plafond volgestapeld met waren.
Bij eetstalletjes op straat als heb je de keuze uit kip-, spek- of worstspiesjes. Ron miest uiteraard ook even de pittige sauzen proberen, tot plezier van de verkopers.
Alles voor de veiligheid van mens en hond
Bangkok CS is net zo’n grote bouwput als Rotterdam CS
Club Route 66 in Bangkok
Onze goedlachse gids Jacky leidt ons over het betonnen fietspad. Hier en daar is het fietspad afgebrokkeld en lopen we met de fiets op de schouder over twee smalle plankjes.
De suburbs zijn een wereld van verschil met de verkeerschaos in de rest van de stad.
Ron, Jacky en Laura
Vanaf de tempel crossen we met een longtailboat terug naar het centrum van Bangkok.
Voedertijd in Thom’s Elephantcamp in Pai.
Leuk om jullie avonturen te lezen en de foto’s te zien…durf bijna niet toe te geven dat ik Ko San road heerlijk vond:) Geniet, geniet, geniet en als je nog wat tijd over hebt……jullie zijn altijd welkom:)
ben niet zo’n computerheld en zal nog even de afzender vermelden…groeten kim
:)